Raglan, Coromandel and my Love

Hallo lieve mensen!

Terwijl ik deze blog begin, ligt mijn lieve vriendje lekker zijn jetlag uit te slapen naast mij. Oh wat ben ik blij dat we weer samen zijn! Ik schrijf mijn blog vaak in twee/drie keer zodat ik niks vergeet én vervolgens post ik hem pas ’s avonds. Oftewel: zodra ik m’n blog verder schrijf en post zal hij vast en zeker wakker zijn en hebben we een leuke eerste dag samen gehad! Hihi ☺.

Eerst gaan we even terug in de tijd want aan het einde van mijn vorige blog vertelde ik dat er een surf trip op de planning stond; dit was een erg gezellig weekend!
Zaterdag ochtend om 9 uur gingen we met een volle bus van StudentTrips richting Raglan, ook wel bekend als NZ’s Hawaï! Hoewel de weersvoorspellingen niet al te best waren, stapte we de bus in terwijl de zon volop scheen en deze lieve zon heeft ons het hele weekend vergezelt. Toen we aankwamen in Raglan kregen we eerst een uurtje les in ‘droog’ surfen bij de surfschool. The Do’s and Don’ts werden uitgelegd en we moesten allemaal even de stapjes oefenen. Na dat uurtje was het tijd om richting het strand te gaan, jezelf in een wetsuit te hijsen, surfboard te pakken en gaan! Echter was het surfen zelf toch best pittig. Niet dat ik anders had verwacht maar stiekem had ik toch gehoopt dat ik een natuurtalent zou zijn, haha! Ik vond het moeilijk inschatten wanneer ik op m’n plank moest gaan liggen en beginnen met peddelen, meestal was ik dus ook te laat. Ik heb het voor elkaar gekregen om 1 keer te staan maar ik moet eerlijk toegeven dat het moment suprême toen al voorbij was en het dus niet spectaculair was. Maar hee: ik heb wel even gestaan! De totale groep was in twee groepen verdeeld waarbij ik in de eerste groep zat. We kregen iets meer dan een uur de tijd in het water en toen was het tijd voor de volgende groep. Tijdens dat uurtje heb ik lekker rondgehangen op het strand, het was heerlijk weer dus dat was geen straf.
Nadat ook de tweede groep klaar was met surfen, gingen we met de hele bus naar het hostel waar we zouden BBQ’en en feesten! ’s Middags werd ons aangeraden ‘shit loads of alcohol’ te kopen omdat dat in het hostel en de feestlocatie niet mogelijk was. StudentTrips had namelijk een schuur + DJ vlakbij het hostel gefixt waar geen bar of wat dan ook was. Er was zelfs geen mobiel netwerk, helemaal niks! Deze avond was echt super gezellig. Ik heb heel hard gelachen, vooral om valpartijen van sommige mensen, ik zal geen namen noemen (Judith en Julia hahaha) maar wat een gezelligheid.
De volgende ochtend stond er een hike van anderhalf uur op de planning voor degene die dat zagen zitten. Het leek mij wel leuk dus ik ging gewoon mee, echter had ik na 10 minuten al spijt maar ja, afhaken is ook weer zoiets. Het was een tochtje waarbij ik eigenlijk alleen m’n schoenen heb gezien omdat ik moest uitkijken of ik niet zou uitglijden of op welke stukken ik het beste kon gaan staan als het even klimmen was. Goede work-out was het zeker ;). Na de hike sprongen we allemaal de bus weer in om te rijden richting een 55 meter hoge waterval. In de bus werd gezegd dat er een mogelijkheid was om even te zwemmen dus ik had mijn bikini meegenomen. Onderaan de waterval bleek dat ze dat als zwem plek bedoelt hadden. Het water was ijskoud maar dat hield mij niet tegen. Er waren niet veel mensen die er op zaten te wachten om dat ijskoude water te trotseren dus uiteindelijk waren we met een klein clubje. Het was geinig om te doen voor de 5minuten die het duurde haha!
Na de waterval gingen we een bezoekje brengen aan de Hamilton Garden. Deze tuinen zijn aangelegd in verschillende stijlen. Zo was er een Chinese tuin maar ook een Maori tuin. Leuk om te zien maar voor mij niet interessant. Ik ging liever in het gras liggen en chillen in de zon, helaas was hier weinig tijd voor…
De Hamilton Garden was het laatste onderdeel van de trip en dus gingen we hierna weer terug richting Auckland. Het was een onwijs gezellig weekend, thanks everyone!

Maandag was het weer tijd voor stage en de week leek wel jaren te duren. Dit komt mede omdat ik echt niet meer kon wachten totdat Kars zou aankomen hihi. Donderavond werd ik door Maaike, Julia, Naomi en Judith meegevraagd om drankjes te doen in Provedor, in de stad. Tuurlijk ga ik mee, ik moet natuurlijk niet saai thuis gaan zitten als er iets gezelligs te beleven valt haha. Gezellig avondje gehad en vrijdags weer gewoon naar stage. Dit schijnt er nou eenmaal bij te horen als je stage gaat lopen in Nieuw-Zeeland… Ach, vrijdag klinkt altijd goed omdat het bijna weekend is.
Vrijdags was ons huisgenootje Bart jarig en wij als lieve huisgenoten hadden voor hem een Yard glass geregeld. Hier schijnt het een traditie te zijn dat als je 21 wordt je een Yard glass in één keer moet leegdrinken. Google zo’n glas maar eens, het is echt geen pretje want er passen 6 á 8 biertjes in. Toen ik aan mijn collega’s vertelde wat we van plan waren, werd mij meerdere malen aangeraden dit buiten te doen omdat het onmogelijk is om niet te kotsen. Haha! Echter heb ik dit hele spektakel moeten missen vanwege een dubbele planning. Ik had met wat meiden afgesproken om zaterdag te vertrekken naar Coromandel voor een weekendje en het zou handiger zijn als ik bij hen, in The Empire Apartments, zou blijven slapen. Vrijdagavond zou ik alvast die kant op gaan om mijn spullen te dumpen om vervolgens weer gezellig wat te drinken en te dansen. Anyway, mijn huisgenoten hebben me wel op de hoogte gehouden van Barts Yard glass ervaring: hij heeft er 10 minuten over gedaan en 5 keer overgegeven, haha ;).

Vrijdagavond heb ik met de meiden wat wijntjes gedronken bij verschillende cafeetjes om de volgende ochtend moe wakker te worden en te vertrekken richting Coromandel! We; Jenny, Ella, Leonie, Angela, Elisabeth, Jessica, Theresa en ik, hadden een hostel geboekt in Whitianga, The Turtle Cove, en zijn daar als eerste heen gereden. Een paar uurtjes later, arriveerde we op bestemming en gingen we overleggen wat we gingen doen. In eerste instantie stond er kajaktocht op de planning maar het weer was niet al te best en zou het verpesten. Toen ik een collega eerder die week had verteld over onze plannen voor het weekend, vertelde hij over een spa in Whitianga dat erg mooi is en zeker de moeite waard om een bezoekje te brengen. Het slechte weer was dus een goed excuus ☺. Toen we hier aankwamen, (http://www.thelostspring.co.nz), herkende Jenny de plek. Ze dacht dat ze het een paar jaar geleden gezien had bij RTL travel ofzoiets. Later toen we in het water lagen te chillen (met en cocktail hihi) kwam er een man langs de rand staan met een schepnet om de blaadjes uit het water te halen. Op dat moment zei Jenn: ‘nu weet ik het zeker, ik herken die man! Ik vond hem toen ook al op mijn opa lijken!’ Vervolgens ging ze naar de man toe om hem te vragen of hij zich iets kan herinneren dat hier NL televisie was en ze vertelde hem dat ze vind dat hij op haar opa lijkt. Ik ging echt stuk van het lachen; ‘Ja hoor, Jenn herkent de tuinman’ maar toen ze hem dat opa verhaal vertelde, lag ik echt dubbel van het lachen. De man bleek echter de baas te zijn (oepsie) en bood ons aan om een uur langer gebruik te maken van het zwembad. Erg vriendelijk en erg gewaardeerd ;).
Na dit heerlijke bezoek aan The Lost Spring gingen we terug naar het hostel waar we eigenlijk allemaal direct in slaap vielen… na een uurtje slapen was het tijd voor het eten en daarna hebben we ook niet veel spannends gedaan; een film gekeken.

Zondagochtend verlieten we het hostel rond 9.00am om richting hot water beach te gaan. Dit is iets geks: ook al is het zeewater koud, je kan op een bepaald deel van het strand een kuil graven waar het water erg warm is. ’s Ochtends was het eb wat dus het beste moment was. Toen we er aan kwamen hadden mensen al grote kuilen gegraven waar ze in zaten. Ik nam genoegen met m’n voeten diep in het zand steken haha. Wij allemaal trouwens. Na dit een paar minuten te hebben ervaren, zijn we verder gegaan naar the Cathedral Cove. Het was de bedoeling om hier te kajakken maar het weer verpestte het nog steeds. Helaaaaas. Bij the Cathedral Cove hebben we een tijdje rond gelopen, foto’s gemaakt en gezeten. Toen we daar wegreden ging de zon ineens schijnen. Met dit lekkere weer waren we onderweg om even te chillen bij een mooi uitkijk punt genaamd; Shakespeares Cliff maar voordat we daar aankwamen hadden we ergens een ijsje gegeten. Ik kon niet kiezen welke smaak ik wilde dus koos ik er maar gewoon 3. Wist ik veel dat dit zou resulteren in een mega ijsje, wauw. Ze zijn hier in ieder geval niet zo gierig als in NL, haha;) Als laatste zijn we bij een winery geweest voor een wine tasting maar hier heb ik niet aan mee gedaan. Niet zo’n zin in… kan gebeuren. De dag was al bijna ten einde dus besloten we terug te rijden naar Auckland. Ook dit was weer een erg gezellig weekend en een fijne afleiding want; nog maar 1 nachtje slapen!!

Maandag was het dan eindelijke de dag dat ik Karsten kon ophalen van het vliegveld. ’s Ochtends nog even naar stage maar rond een uur of 13.00u richting het vliegveld (met de auto vd zaak haha). Dit was nog een spannend iets opzich omdat ik hier nog niet op de snelweg had gereden en daarbij was ik ook een zoekend bestuurder want ik ging de weg zoeken door de borden te volgen. Luckily, all went fine en ik stond netjes voor 14.00u op het vliegveld. Kars’ vlucht landde op tijd en toen was het wachten. Ik stond bij de arrival hal op de eerste rij zodat ik hem gelijk zou zien en op hem af kom rennen zodra ik hem zag. Naast mij stonden 4 mensen al een halfuur zenuwachtig te doen en de deuren nauwlettend in de gaten te houden met een camera. Op een gegeven moment kwamen er een aantal mensen naar buiten waardoor de mensen naast mij begonnen te schreeuwen en te springen en te rammelen op de reclameborden. Wat bleek: omdat ik zo afgeleid was door deze mensen naast mij, had ik helemaal niet in de gaten dat mijn lieve vriendje achter de mensen liep waar zij zo voor aan het schreeuwen waren. Ineens stond hij achter mij: “jij bent echt erg!” Oh wat was het fijn om hem te zien!!! ☺
We zijn naar huis gereden om zijn spullen te dumpen en daarna snel richting mijn stage bedrijf om de auto terug te brengen. Ik heb Kars een kleine rondleiding gegeven en toen gingen we naar huis. Ondertussen was het al avond en hebben we thuis wat gegeten. Karsten zat natuurlijk met een jetlag waardoor hij niet veel honger had. Na het eten zijn we een rondje gaan lopen in de omgeving en uiteindelijk kwamen we uit bij het huis van Naomi, Maaike, Judith & Julia. Hier hebben we een tijdje gezeten en toen het ineens half 10 was, hebben Maaike en Naomi ons naar huis gebracht.

Dinsdag was ik een dagje vrij van stage. Toen Karsten lekker zijn jetlag aan het uitslapen was, ben ik begonnen aan de blog. En nu, woensdagavond, schrijf ik hem verder. We zijn gisteren samen de stad in gegaan, nadat ik hem had wakker gemaakt om 11.30u haha. Ik heb hem Auckland laten zien en s’ avonds hebben we ergens gegeten. Het was een leuke dag samen.
Er rijden (blijkbaar) heel wat leuke auto’s rond in Auckland dus Kars had het extra naar zijn zin. Hij zou zichzelf niet zijn als hij niet van iedere auto een foto zou maken en mij vertellen wat er aankomt. Hoewel hij echt wel weet dat ik dit nooit ga leren: ‘Kijk Car een AMG (blabla nog iets :P)’, ‘Kijk Car, een Bentley!’, ‘We moeten even een stoplichtje wachten, er komt een leuke auto aan.’ Hihi, ik hou van hem hoe hij is ☺.

Vandaag is Kars naar Rangitoto geweest terwijl ik weer moest werken. Ik heb hem aangeraden om gewoon de paden te volgen als hij de top wilde bereiken. Wellicht kunnen jullie mijn bezoek aan Rangitoto nog herinneren: iets met een Fries, off road gaan en geen top maar wel veel gelachen.

Donderdag en vrijdag moet ik helaas ook werken maar komend weekend gaan we met StudentTrips de Tongariro crossing doen. Vanwege Labourday maandag, wat hier een nationale vrije dag is, is dit een lang weekend ☺. Tijdens de Tongariro crossing gaan we een hike doen van bijna 20 km waar we hele mooie natuur zullen tegen komen. Een ander onderdeel van de trips is: (Mama, het is beter als je nu je ogen dicht doet en de volgende zin overslaat) we gaan bungyjumpen! Ik heb er zin in maar tegelijkertijd ben ik stiekem erg gespannen. Oeeeeh!
Zie: http://studenttrips.co.nz/trip/tongariro-crossing/

HET IS WEER VEILIG MAM:

Dag lieve mensen!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Foto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=83MRTKNJ