Roadtrip Cape Reinga
Door: Carmen van Heesen
Blijf op de hoogte en volg Carmen
06 Oktober 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Hi cuties,
Here I am again.
Zoals ik heb gezegd in mijn vorige blog, was het tijd voor the Boatshow. Het was precies wat ik er van verwachte. Ik heb me prima vermaakt maar het weekend dat volgde was natuurlijk veeeeel leuker.
We hadden een roadtrip gepland naar het noordelijkste punt van Nieuw- Zeeland; Cape Reinga. Hiervoor hadden we een auto gehuurd en Sabine kon een busje lenen bij d’r stage. Heel relaxed. Vrijdagavond verlieten Sabine, Bart, Aafke, Jacquelien, Ria, Daphne en ik ons lieve huisje voor een weekend. De jongens; Johan, Jasper en Niels gingen met 3 andere meiden dezelfde trip doen maar zij vertrokken een paar uur eerder dan wij. Voordat ons avontuur van start ging hadden sommige van ons ‘s middags boodschappen gedaan en hadden we onder andere wat bier en wijn ingekocht zodat we dat s’ avonds konden nuttigen. Echter hadden we het wel even in de koelkast gezet zodat het koud kon worden. We hadden namelijk een koelbox tot onze beschikking dus dan kon het daar mooi in. Misschien voelen jullie de bui al hangen: toen we onderweg waren kwamen we tot de ontdekking dat niemand de koelbox had gevuld met de bier en wijn. De koelbox was wel in de auto gezet (en er zat ook wel iets in) maar de gekochte bier en wijn stond nog mooi in de koelkast thuis! Iedereen dacht dat iemand anders de koelbox wel gevuld zou hebben, maar dat was helaas niet het geval, haha!
Aangezien we best laat vertrokken, zijn we niet heel ver gekomen. We moesten natuurlijk wel ergens overnachten en de recepties hostels/motels sluiten erg vroeg (vind ik dan). In Dargaville kwamen we een leuk motel tegen (Parkview Motel) waar we gezellig wat drankjes hebben gedaan (want we hebben onderweg gewoon nieuwe bier en wijn gekocht) en hebben geslapen. Oh wat was dat bed lekker zeg. Ik zou nog wel wat nachtjes willen slapen in dat bed. Maar goed: zaterdagochtend gingen we verder met onze roadtrip. Onderweg hebben we tussenstops gemaakt bij leuke plekjes maar we bleven daar niet lang hangen omdat we nog heel wat kilometers moesten afleggen voordat we Cape Reinga zouden bereiken. We stopte onder andere bij een mooi meer, een kiwi bord (hihi), een enorme boom en wat leuke uitzicht plekken. Toen we een uur verwijderd waren van Cape Reinga, kwamen we onze vrienden tegen als tegenliggend verkeer. Erg toevallig. Uiteindelijk hebben wij Cape Reinga net voor het donker bereikt en hebben we daar even rond gelopen. Bij Cape Reinga kan je, vooral bij goed weer, 2 oceanen in elkaar zien over lopen: the Pacific ocean en the Tasman sea. Wij konden dit vanwege de wind en regen slecht zien maar het was wel te ontdekken als je heel goed keek. Echter duurde het niet lang voordat het donker werd en het nog harder ging regenen dus we stapte snel de auto weer in, om via de andere kant van het land, in de richting van Auckland te gaan. Let op: in de richting, want zondag was er ook nog en we zouden zondagavond pas thuis komen.
Vanaf Cape Reinga was het mijn beurt om te rijden. Daar ging ik dan; voor de eerste keer in een automaat én voor het eerst rechts achter het stuur kruipen om vervolgens aan de linkerkant van de weg te rijden. Spannend! Aaf, Daph en Ria: bedankt voor het vertrouwen, haha! Uiteindelijk viel het hartstikke mee en was ik er binnen no-time aan gewend. Ik had ook eigenlijk geen tijd om te sukkelen want ik moest me enorm concentreren op de donkere weg, zonder lantaarnpalen en veel (onoverzichtelijke) heuvels en (scherpe) bochten. Het was wel fijn dat we met 2 auto’s waren en dat de andere auto voorop reed. Op die manier kon ik de weg beter inschatten. Toen we een uurtje onderweg waren, besloot een suïcidale possum om de weg over te steken. We zagen dat arme beestje onder de wielen van onze vrienden komen. Het viel gelukkig mee want de possum stopte net op tijd en werd niet helemaal plat gereden. Sterker nog: het beestje leefde nog en was alleen heel erg geschrokken waardoor hij niet meer wist wat te doen. Ik had ondertussen allang m’n remmen ingetrapt waardoor we stil stonden en toekeken naar het bange dier. Toen ik verder wilde rijden, wilde de possum nog een poging doen om over te steken. Heel twijfelachtig waardoor wij hem deze keer bijna aanreden. Uiteindelijk heeft het beestje de overkant gehaald en trapte ik het gaspedaal in om onze vrienden, die doorgereden waren, te zoeken.
We hadden besloten dat we wilde gaan eten in Mangonui waar een bekend ‘fish and chips’ restaurant zit. Echter was het restaurant al een uur gesloten toen we om 21.00u aankwamen. Dan maar iets anders. Je zou zeggen dat 21.00u niet laat is om ergens een hapje te eten maar ondanks de vele cafeetjes en restaurantjes was het niet mogelijk om ergens binnen te eten. Uiteindelijk vonden we een Indian restaurant die ons alleen een take away kon aanbieden. Naja, dat moest dan maar. Er is echt niks mis met Indianfood (integendeel: heerlijk) maar het was donker en het regende dus buiten eten was geen optie dus bleef alleen de optie auto over. Lang leven het busje dat Sab kon lenen bij d’r stagebedrijf! Achterin het busje zaten we allemaal (7 personen) op onze hurken/knieën ons eten op te peuzelen. Stel je het even voor: een bakje rijst, een bak met het gerecht en een naanbrood. Ja dat ging super natuurlijk. Een pizza had beter geweest in de omstandigheden, haha!
Na het eten was het tijd voor het volgende probleem: een slaapplek. Ondertussen was het bijna 22.00u en we hadden geen hostel, motel, of wat dan ook geregeld en ook hiervoor geldt dat de recepties heel vroeg sluiten. Na lang zoeken (tijdens het rijden en op internet) hoefde we dankzij Sabine niet in de auto te slapen. Ze had een motel gevonden in Whangaroa (Whangaroa Lodge Motel) en de eigenaresse beloofde ons dat ze op ons zou wachten. Rond 23.00u kwamen we daar aan (het was nog een stukje rijden) en ben ik vrijwel direct gaan slapen. De leuke dag had me een beetje gesloopt.
Zondagochtend werden we met een heerlijk zonnetje wakker en hadden we een prachtig uitzicht. De avond ervoor was het hartstikke donker toen we aankwamen dus hadden geen flauw idee van de omgeving. Rond 9.00u reden we weg op weg naar the Bay of Islands. We hebben niet veel gedaan op zondag. Uiteraard zijn we onderweg bij mooie plekjes langs de weg gestopt en we hebben heerlijk geluncht in Paihia. Daarna zijn we rustig aan naar huis gereden. Het was een top weekend waarin we veel mooie dingen hebben gezien en veel hebben gelachen!
The end of the weekend means the beginning of a new work week. Unfortunately.
Donderdag was Johan jarig en zaterdag was Ria jarig. Vrijdag was dus de perfecte dag om een surprise party te organiseren voor deze schatjes. Ria was door Jacq de deur uitgelokt met een etentje en Johan moest ’s avonds mee boodschappen doen met de jongens. De ballonnen werden snel opgeblazen en de kamer werd verbouwd, we hebben ons omgekleed en als laatste hebben we onze maskers opgezet. Jawel: maskers! Iemand had het idee om er een masquerade feestje van te maken. Hoewel eigenlijk alleen de vrouwen een masker op hadden. De mannen hadden een strik om. De verrassing was geslaagd want beide feestvarkens hadden niks in de gaten! Later op de avond zijn wij; Ria, Daphne, Aafke, Sabine, Jacquelien, Niels en ik, de stad in gegaan (nog steeds met maskers). Om 00.00u hebben we Ria’s verjaardag goed ingeluid en hebben we er verder een gezellige avond van gemaakt.
Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen. Dat was ook wel nodig kan ik je vertellen. Eind van de middag toch de deur uit en de stad in. Jacq had een afspraak bij de tattooshop, Daph moest haar MacBook laten repareren en de rest ging gewoon mee. Ik ging met Daphne mee opzoek naar een apple store ding. Het was moeilijk voor mij om de iPhone 6 niet te kopen maaaar ik heb mezelf kunnen tegen houden. Pfhoe. Daarna gingen wij in de stad stiekem op zoek naar een cadeautje voor Ria. Hoewel ze het ons niet moeilijk maakte: ze vertelde toevallig dat ze een tas had gezien die ze erg leuk vond maar twijfelde om m te kopen. Laat die tas nou precies binnen ons budget passen. Bedankt voor de tip Ria! Terwijl we door de stad liepen, kwamen we langs een schoenen winkel waar een mooi paar Nikes lief stonden te lachen naar mij. Ze waren echt tof dus heb ik ze gekocht als therapie om de iPhone 6 niet te kopen. Goed excuus, al zeg ik het zelf! We hebben deze dag afgesloten met een etentje bij een Italian en daarna zijn de meeste van ons naar huis gegaan, ik ook.
Zondag was echt een doe-niks-in-joggingsbroek-dag. Na weer lekker uit te slapen had Daphne een hoekje gecreëerd waarin we heel de dag onder een dekentje Vampire Diaries konden kijken. We hebben 6 afleveringen gezien en toen was de dag alweer bijna voorbij. Rond etenstijd gingen we met z’n allen aan tafel zitten en een poging doen tot tripjes plannen. So little time, so much to do. Ik heb nog maar 16 weekenden hier and most of them heb ik nu volgepland. After that, heb ik een tijdje zitten FaceTimen met m’n lieve buren, Papa+ Mama+ Anouk+ Guus en Kars+ schoonouders. 2 GB van m’n WiFi weg (want ja, die moet ik kopen….) maar het was het zeker waard ☺.
En nu is het inderdaad weer tijd voor een nieuwe stage week. Het idee dat Karsten hier over 2 weken is, maakt me heel vrolijk dus ik blijf daar maar de hele dag aan denken!
Planning voor dit weekend: Surfen met Studenttrips!
http://studenttrips.co.nz/trip/raglan/
Cheers guys XXXXX
Foto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=GMAMFAGW
p.s. ik heb heel veel foto’s gejat van Daphne, hihi
Here I am again.
Zoals ik heb gezegd in mijn vorige blog, was het tijd voor the Boatshow. Het was precies wat ik er van verwachte. Ik heb me prima vermaakt maar het weekend dat volgde was natuurlijk veeeeel leuker.
We hadden een roadtrip gepland naar het noordelijkste punt van Nieuw- Zeeland; Cape Reinga. Hiervoor hadden we een auto gehuurd en Sabine kon een busje lenen bij d’r stage. Heel relaxed. Vrijdagavond verlieten Sabine, Bart, Aafke, Jacquelien, Ria, Daphne en ik ons lieve huisje voor een weekend. De jongens; Johan, Jasper en Niels gingen met 3 andere meiden dezelfde trip doen maar zij vertrokken een paar uur eerder dan wij. Voordat ons avontuur van start ging hadden sommige van ons ‘s middags boodschappen gedaan en hadden we onder andere wat bier en wijn ingekocht zodat we dat s’ avonds konden nuttigen. Echter hadden we het wel even in de koelkast gezet zodat het koud kon worden. We hadden namelijk een koelbox tot onze beschikking dus dan kon het daar mooi in. Misschien voelen jullie de bui al hangen: toen we onderweg waren kwamen we tot de ontdekking dat niemand de koelbox had gevuld met de bier en wijn. De koelbox was wel in de auto gezet (en er zat ook wel iets in) maar de gekochte bier en wijn stond nog mooi in de koelkast thuis! Iedereen dacht dat iemand anders de koelbox wel gevuld zou hebben, maar dat was helaas niet het geval, haha!
Aangezien we best laat vertrokken, zijn we niet heel ver gekomen. We moesten natuurlijk wel ergens overnachten en de recepties hostels/motels sluiten erg vroeg (vind ik dan). In Dargaville kwamen we een leuk motel tegen (Parkview Motel) waar we gezellig wat drankjes hebben gedaan (want we hebben onderweg gewoon nieuwe bier en wijn gekocht) en hebben geslapen. Oh wat was dat bed lekker zeg. Ik zou nog wel wat nachtjes willen slapen in dat bed. Maar goed: zaterdagochtend gingen we verder met onze roadtrip. Onderweg hebben we tussenstops gemaakt bij leuke plekjes maar we bleven daar niet lang hangen omdat we nog heel wat kilometers moesten afleggen voordat we Cape Reinga zouden bereiken. We stopte onder andere bij een mooi meer, een kiwi bord (hihi), een enorme boom en wat leuke uitzicht plekken. Toen we een uur verwijderd waren van Cape Reinga, kwamen we onze vrienden tegen als tegenliggend verkeer. Erg toevallig. Uiteindelijk hebben wij Cape Reinga net voor het donker bereikt en hebben we daar even rond gelopen. Bij Cape Reinga kan je, vooral bij goed weer, 2 oceanen in elkaar zien over lopen: the Pacific ocean en the Tasman sea. Wij konden dit vanwege de wind en regen slecht zien maar het was wel te ontdekken als je heel goed keek. Echter duurde het niet lang voordat het donker werd en het nog harder ging regenen dus we stapte snel de auto weer in, om via de andere kant van het land, in de richting van Auckland te gaan. Let op: in de richting, want zondag was er ook nog en we zouden zondagavond pas thuis komen.
Vanaf Cape Reinga was het mijn beurt om te rijden. Daar ging ik dan; voor de eerste keer in een automaat én voor het eerst rechts achter het stuur kruipen om vervolgens aan de linkerkant van de weg te rijden. Spannend! Aaf, Daph en Ria: bedankt voor het vertrouwen, haha! Uiteindelijk viel het hartstikke mee en was ik er binnen no-time aan gewend. Ik had ook eigenlijk geen tijd om te sukkelen want ik moest me enorm concentreren op de donkere weg, zonder lantaarnpalen en veel (onoverzichtelijke) heuvels en (scherpe) bochten. Het was wel fijn dat we met 2 auto’s waren en dat de andere auto voorop reed. Op die manier kon ik de weg beter inschatten. Toen we een uurtje onderweg waren, besloot een suïcidale possum om de weg over te steken. We zagen dat arme beestje onder de wielen van onze vrienden komen. Het viel gelukkig mee want de possum stopte net op tijd en werd niet helemaal plat gereden. Sterker nog: het beestje leefde nog en was alleen heel erg geschrokken waardoor hij niet meer wist wat te doen. Ik had ondertussen allang m’n remmen ingetrapt waardoor we stil stonden en toekeken naar het bange dier. Toen ik verder wilde rijden, wilde de possum nog een poging doen om over te steken. Heel twijfelachtig waardoor wij hem deze keer bijna aanreden. Uiteindelijk heeft het beestje de overkant gehaald en trapte ik het gaspedaal in om onze vrienden, die doorgereden waren, te zoeken.
We hadden besloten dat we wilde gaan eten in Mangonui waar een bekend ‘fish and chips’ restaurant zit. Echter was het restaurant al een uur gesloten toen we om 21.00u aankwamen. Dan maar iets anders. Je zou zeggen dat 21.00u niet laat is om ergens een hapje te eten maar ondanks de vele cafeetjes en restaurantjes was het niet mogelijk om ergens binnen te eten. Uiteindelijk vonden we een Indian restaurant die ons alleen een take away kon aanbieden. Naja, dat moest dan maar. Er is echt niks mis met Indianfood (integendeel: heerlijk) maar het was donker en het regende dus buiten eten was geen optie dus bleef alleen de optie auto over. Lang leven het busje dat Sab kon lenen bij d’r stagebedrijf! Achterin het busje zaten we allemaal (7 personen) op onze hurken/knieën ons eten op te peuzelen. Stel je het even voor: een bakje rijst, een bak met het gerecht en een naanbrood. Ja dat ging super natuurlijk. Een pizza had beter geweest in de omstandigheden, haha!
Na het eten was het tijd voor het volgende probleem: een slaapplek. Ondertussen was het bijna 22.00u en we hadden geen hostel, motel, of wat dan ook geregeld en ook hiervoor geldt dat de recepties heel vroeg sluiten. Na lang zoeken (tijdens het rijden en op internet) hoefde we dankzij Sabine niet in de auto te slapen. Ze had een motel gevonden in Whangaroa (Whangaroa Lodge Motel) en de eigenaresse beloofde ons dat ze op ons zou wachten. Rond 23.00u kwamen we daar aan (het was nog een stukje rijden) en ben ik vrijwel direct gaan slapen. De leuke dag had me een beetje gesloopt.
Zondagochtend werden we met een heerlijk zonnetje wakker en hadden we een prachtig uitzicht. De avond ervoor was het hartstikke donker toen we aankwamen dus hadden geen flauw idee van de omgeving. Rond 9.00u reden we weg op weg naar the Bay of Islands. We hebben niet veel gedaan op zondag. Uiteraard zijn we onderweg bij mooie plekjes langs de weg gestopt en we hebben heerlijk geluncht in Paihia. Daarna zijn we rustig aan naar huis gereden. Het was een top weekend waarin we veel mooie dingen hebben gezien en veel hebben gelachen!
The end of the weekend means the beginning of a new work week. Unfortunately.
Donderdag was Johan jarig en zaterdag was Ria jarig. Vrijdag was dus de perfecte dag om een surprise party te organiseren voor deze schatjes. Ria was door Jacq de deur uitgelokt met een etentje en Johan moest ’s avonds mee boodschappen doen met de jongens. De ballonnen werden snel opgeblazen en de kamer werd verbouwd, we hebben ons omgekleed en als laatste hebben we onze maskers opgezet. Jawel: maskers! Iemand had het idee om er een masquerade feestje van te maken. Hoewel eigenlijk alleen de vrouwen een masker op hadden. De mannen hadden een strik om. De verrassing was geslaagd want beide feestvarkens hadden niks in de gaten! Later op de avond zijn wij; Ria, Daphne, Aafke, Sabine, Jacquelien, Niels en ik, de stad in gegaan (nog steeds met maskers). Om 00.00u hebben we Ria’s verjaardag goed ingeluid en hebben we er verder een gezellige avond van gemaakt.
Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen. Dat was ook wel nodig kan ik je vertellen. Eind van de middag toch de deur uit en de stad in. Jacq had een afspraak bij de tattooshop, Daph moest haar MacBook laten repareren en de rest ging gewoon mee. Ik ging met Daphne mee opzoek naar een apple store ding. Het was moeilijk voor mij om de iPhone 6 niet te kopen maaaar ik heb mezelf kunnen tegen houden. Pfhoe. Daarna gingen wij in de stad stiekem op zoek naar een cadeautje voor Ria. Hoewel ze het ons niet moeilijk maakte: ze vertelde toevallig dat ze een tas had gezien die ze erg leuk vond maar twijfelde om m te kopen. Laat die tas nou precies binnen ons budget passen. Bedankt voor de tip Ria! Terwijl we door de stad liepen, kwamen we langs een schoenen winkel waar een mooi paar Nikes lief stonden te lachen naar mij. Ze waren echt tof dus heb ik ze gekocht als therapie om de iPhone 6 niet te kopen. Goed excuus, al zeg ik het zelf! We hebben deze dag afgesloten met een etentje bij een Italian en daarna zijn de meeste van ons naar huis gegaan, ik ook.
Zondag was echt een doe-niks-in-joggingsbroek-dag. Na weer lekker uit te slapen had Daphne een hoekje gecreëerd waarin we heel de dag onder een dekentje Vampire Diaries konden kijken. We hebben 6 afleveringen gezien en toen was de dag alweer bijna voorbij. Rond etenstijd gingen we met z’n allen aan tafel zitten en een poging doen tot tripjes plannen. So little time, so much to do. Ik heb nog maar 16 weekenden hier and most of them heb ik nu volgepland. After that, heb ik een tijdje zitten FaceTimen met m’n lieve buren, Papa+ Mama+ Anouk+ Guus en Kars+ schoonouders. 2 GB van m’n WiFi weg (want ja, die moet ik kopen….) maar het was het zeker waard ☺.
En nu is het inderdaad weer tijd voor een nieuwe stage week. Het idee dat Karsten hier over 2 weken is, maakt me heel vrolijk dus ik blijf daar maar de hele dag aan denken!
Planning voor dit weekend: Surfen met Studenttrips!
http://studenttrips.co.nz/trip/raglan/
Cheers guys XXXXX
Foto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=GMAMFAGW
p.s. ik heb heel veel foto’s gejat van Daphne, hihi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
